Skip to content

Interamerican: Φόρος τιμής στον πρωτοπόρο της ελληνικής ασφάλισης (φωτορεπορτάζ)

Ήταν μια συγκινητική βουτιά στο παρελθόν για πολύ κόσμο, η εκδήλωση της Interamerican για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Δημήτρη Κοντομηνά. Οι θερμοί εναγκαλισμοί, τα επιφωνήματα από πλήθος κόσμου που συνέρρευσε στην έδρα της Συγγρού την περασμένη Πέμπτη, όπως και τα βουρκωμένα πρόσωπα “πολλών δεκαετιών”, μαρτυρούσαν ότι πολλοί από αυτούς, ίσως είχαν να βρεθούν και “από τότε”.

Στη μνήμη του Δημήτρη Κοντομηνά θεσμοθετήθηκαν δύο βραβεία, η ανακοίνωση των οποίων έγινε στην τελετή. Το ετήσιο Βραβείο Πωλήσεων “Δημήτρη Κοντομηνά” και το Αριστείο “Δημήτρης Κοντομηνάς” για τον πρώτο φοιτητή του μεταπτυχιακού προγράμματος Executive MBA του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
 

Ρεπορτάζ: Χρ. Μωράκη

Η Interamerican αποφάσισε να τιμήσει τον ιδρυτή της και πολυπράγμων επιχειρηματία ο οποίος έφυγε από τη ζωή το Μάρτιο του 2022, προσκαλώντας στην τελετή φίλους, συνεργάτες, ιστορικά στελέχη, συγγενείς, εκπροσώπους της πολιτικής και του δημόσιου βίου.

Τις αναμνήσεις τους μοιράστηκαν από το βήμα δικοί του άνθρωποι, όπως ο εκδότης του Next Deal Ευάγγελος Σπύρου, από τους πρώτους συντονιστές ασφαλιστών στην Interamerican και εμπνευστής της ιδέας για μια προτομή στην είσοδο του κτηρίου. (Η κόρη του Ελπίδα, αρχιτέκτονας, ανέλαβε την εγκατάσταση του σκηνικού γύρω από την προτομή). Με θερμά λόγια και προσωπικές ιστορίες θυμήθηκαν τον Πρόεδρο Κοντομηνά οι στενοί συνεργάτες Μίνως Μωυσής, πρώην CEO της Interamerican, o Kωνσταντίνος Μπερτσιάς, πρώην Διευθύνων Γενικών Ασφαλειών της Interamerican, ο Γιώργος Βελιώτης, Γενικός Διευθυντής Ζωής & Υγείας και συγγενής του Δημήτρη Κοντομηνά, ο Γιώργος Κώτσαλος, ο Γιάννης Καντώρος και ο μακρόχρονος φίλος και πρώην Διευθυντής Agency Μιχάλης Ανδρουλιδάκης. 

Στη πρώτη σειρά στεκόταν η κόρη του Μαρία με το σύζυγο και τα δύο τους παιδιά καθώς και η αγαπημένη αδελφή Κίττυ Αλεξανδράτου, ενώ την εκδήλωση τίμησαν μεταξύ άλλων και ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, ο Αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Θεοδωρόπουλος ο Αντιπρύτανης Οικονομικού Πανεπιστημίου, Βασίλης Παπαδάκης, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος και πολλοί άλλοι.

Παρουσιαστής ήταν ο δημοσιογράφος του Alpha Αντώνης Σρόιτερ ενώ άνθρωποι της Interamerican είχαν επιμεληθεί ένα συγκινητικό βίντεο με αποσπάσματα από ομιλίες και φωτογραφίες του Δ. Κοντομηνά. 

Η πορεία του Ιδρυτή ήταν τεράστια, οι κινήσεις του απρόβλεπτες, τα ρίσκα, οι επιτυχίες και τα σκαμπανεβάσματα μεγάλα, και οι ασφάλειες έμελλε να αποτελέσουν μόνο το ξεκίνημα μιας μακράς ζωής σαν μυθιστόρημα. 

Όμως σίγουρα κανείς δεν βρέθηκε περισσότερο κοντά του όσο η πρώτη του αγάπη, οι συνάδελφοί του ασφαλιστές. Όσα επέλεξαν να μοιραστούν στη μνήμη του κάποιοι από αυτούς, σκιαγραφούν με τον καλύτερο τρόπο την μοναδική προσωπικότητα, το σθένος και τελικά, τη μαγεία του μεγάλου entrepreneur της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Δείτε στη συνέχεια τι είπαν μερικοί από αυτούς.

Στο τέλος των φωτογραφιών, όσοι θέλουν να μάθουν πόσο αντίξοα και απίστευτα ξεκίνησε η πορεία του ανδρός στην εξωτική Βηρυττό, μπορούν να διαβάσουν μια μοναδική περιγραφή που δημοσιεύθηκε στο Πρώτο Θέμα από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Παγαδάκη:

Η προτομή του Δ. Κοντομηνά σε νεότερη ηλικία από τον γλύπτη Αντώνη Νταγαδάκη
Η στιγμή των αποκαλυπτηρίων
Ο Γιώργος Βελιώτης
Ο Ευάγγελος Σπύρου: “Είναι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που έφαγαν ψωμί από το έργο Κοντομηνά. Εκατοντάδες χιλιάδες στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στο εξωτερικό, στην Νέα Υόρκη. Ο Κοντομηνάς άνοιγε δρόμους κι έτρεχε. Ταξίδευε, έβλεπε, έγραφε σε χαρτάκια. Γυρνούσε κι έλεγε, «βρήκα αυτό. Κάντε το». Ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε τα εκπαιδευτικά σεμινάρια στην Ελλάδα, χιλιάδες σεμινάρια, ακόμη και σεμινάρια ψυχολογίας μας έβαζε να κάνουμε. Ήταν ο πρώτος και ο μόνος που έκανε συνέδρια, για χρόνια, και έφερνε ομιλητές από ολόκληρο το κόσμο. Οι Έλληνες μέχρι το 1980 αγαπητοί συνάδελφοι έσπρωχναν αυτοκίνητα στους δρόμους. Ήρθε ο Κοντομηνάς και τους σταμάτησε. Έφερε την οδική βοήθεια και παραλίγο να βρεθεί και στη φυλακή γιατί μέχρι τότε ήταν μόνο τα ΕΚΑΒ αρμόδια…Ο Φιλικός Διακανονισμός στους δρόμους είναι έργο Κοντομηνά.  Προσέφερε στον τραπεζικό χώρο, στην υγεία, στη δημοσιογραφία. Στις τέχνες. Και στη κυριολεξία, τάιζε κόσμο, οικογένειες που είχαν ανάγκη. Χιλιάδες οικογένειες, χωρίς να το λέει πουθενά. Η Interamerican είναι οι άνθρωποι της και οι άνθρωποι της είναι σκορπισμένοι σε όλη την Ελλάδα. Όχι οι ασφαλιστές, όχι οι τραπεζίτες, όχι οι τεχνοκράτες. Είναι κάποια
5-6 εκατομμύρια ασφαλισμένοι… Αυτό λοιπόν που ακούγεται από τα εκατομμύρια όλων και από τα βάθη της ψυχής
μου, είναι αυτή η ιδέα να δώσουμε ένα ευχαριστώ στο έργο αυτό του Κοντομηνά και να μην το σταματήσουμε”. 
Ο Μίνος Μωυσής: “Γιατί ο Δημήτρης Κοντομηνάς, όσοι τον ζήσαμε από κοντά το ξέρουμε καλά αυτό, δεν νοιαζόταν μόνο για τη δουλειά, νοιαζόταν πρώτα απ’ όλα για τον άνθρωπο που βρισκόταν κοντά του. Πίστευε ότι η εταιρική πρόοδος ήταν το άθροισμα της προόδου και της εξέλιξης του καθένα απ’ όλους εμάς. Σε χιλιάδες πραγματικά μετριόμαστε όσοι μας γαλούχησε, μας ωρίμασε επαγγελματικά και μας επηρέασε σαν άτομα και σαν χαρακτήρες. Μου είχε ζητήσει να μαθαίνω κάθε μέρα κάτι καινούργιο, να μη φοβάμαι να δοκιμάζω νέες ιδέες και τεχνικές στη δουλειά μου, να εκπαιδεύομαι συνέχεια και, άκουσον άκουσον, να του ζητώ προσωπικά τη συμμετοχή μου σε ό,τι συνέδρια και σεμινάρια θα ήθελα για το εξωτερικό. “Έτσι θα πας μπροστά Μίνω” μου είπε “και μαζί σου θα πάει μπροστά και η εταιρεία μας”.  Στα 17 χρόνια μου στην Interamerican, αυτό το συναίσθημα του “μπορούμε και καλύτερα”, του “κοιτάμε μπροστά”, του “τι καινούργιο, τι διαφορετικό κάναμε σήμερα”, που όλοι μας έχουμε ακούσει απ’ τα χείλη του, της συνεχούς αυτοεπανεφεύρεσης, αυτά ήταν μόνιμος συνοδός στην πορεία μου. Σε ενέπνεε με τη μοναδική του ικανότητα να ξετυλίγει το κουβάρι και με τη σπάνια και έμφυτη αρετή του να είναι πάντα αισιόδοξος και να κοιτάει μπροστά και πάνω, ποτέ πίσω και κάτω. Είχε μια αυθεντική αποστροφή στη στασιμότητα, κάθε επιτυχία ήταν μόνο μία στάση ανάσας για την επόμενη και κάθε αποτυχία μια αφορμή για ισχυρότερη θέληση και προσπάθεια. Ποτέ δεν επέτρεπε στο παρελθόν να σε αιχμαλωτίσει στις δάφνες του ή στα λάθη του και να σε αποσπάσει από αυτά που ερχόντουσαν. Δεν είναι πια ανάμεσά μας, αλλά είναι μέσα μας και είμαι σίγουρος ότι έτσι θα είναι πάντα, όχι γιατί του χρωστάμε πολλά, όχι γιατί πολλοί του χρωστάμε αυτό που γίναμε σαν επαγγελματίες, αλλά γιατί κουβαλάμε βαθιά μέσα μας κληρονομιά από τις εμπειρίες του, ψήγματα από τη σοφία του και παραδείγματα από τη συμπεριφορά του.”
Κωνσταντίνος Μπερτσιάς:“Πρωτοπόρος ηγέτης, στους ώμους του Δημήτρη Κοντομηνά πολλοί ανέβηκαν, περπάτησαν και σήμερα πιθανώς διακρίνονται, πολλοί είναι εδώ μαζί μας, κάποιοι δυστυχώς λείπουν απ’ αυτό τον κόσμο. Η ελληνική ασφαλιστική αγορά του περασμένου αιώνα χωρίς καμιά υπερβολή μπορεί να διαχωριστεί σε δύο περιόδους. Την περίοδο πριν Κοντομηνά και την περίοδο μετά. Ο Κοντομηνάς ουσιαστικά συνέβαλε στην ανάπτυξη των ασφαλειών Ζωής μέσα από ένα καλό, οργανωμένο σύστημα agency, ενώ με τη σημαντική εκπαίδευση έδωσε στο επάγγελμα του ασφαλιστή ένα ιδιαίτερο κύρος που έλειπε. Εφάρμοσε πρωτοποριακά συστήματα οργάνωσης συμπαρασύροντας και την υπόλοιπη αγορά να μετεξελιχθεί σε μια αγορά εφάμιλλη προηγμένων αγορών. Η επίδρασή του σε ολόκληρη την αγορά είναι τεράστια, όλοι τον αντέγραφαν, οι ίδιοι το ομολογούσαν. Μας έλεγε πάρα πολλές φορές “δεν υπάρχουν κακοί υπάλληλοι”, ήταν η μόνιμη επωδός του, “κακοί προϊστάμενοι υπάρχουν.” Διότι πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους κάποια δύναμη και χαρακτηριστικά που αν βρεθούν σ’ ένα κατάλληλο επιχειρηματικό κλίμα με ένα σωστό προϊστάμενο, μπορούν αυτά τα χαρακτηριστικά να τα βγάλουν και να μεγαλουργήσουν. Γι’ αυτό όλους εμάς και είμαστε πάρα πολλοί, ανθρώπους που ουσιαστικά δεν μας ήξερε κανείς, ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας, μας έκανε πραγματικά με τον τρόπο του να μπορέσει να βγάλει ό,τι καλύτερο έχει ο καθένας μας”.
Η αρχιτέκτων Ελπίδα Σπύρου, ο Ευάγγελος Σπύρου με τη σύζυγό του και ο Κωστής Σπύρου με τη σύζυγό του.
Ο πρώτος αποδέκτης του νεοσύστατου βραβείου “Δημήτρης Κοντομηνάς” ασφαλιστής Ηλίας Αποστολόπουλος με τη Διευθύντρια του Σοφία Ζερβουδάκη.
Δημήτρης Κοντομηνάς: “Δεν υπάρχουν κακοί υπάλληλοι. Κακοί προϊστάμενοι υπάρχουν”.
Αντώνης Σρόιτερ:”Τα media δεν ήταν η μεγάλη του αγάπη. Η μεγάλη του αγάπη ήταν οι ασφάλειες. Η μεγάλη του αγάπη ήσασταν εσείς, η μεγάλη του αγάπη ήταν η Interamerican, ήταν το παιδί του και μας το έλεγε συχνά. Ακούγαμε για την Interamerican περισσότερο απ’ ό,τι ακούγαμε για τα media, για τον ΑLPHA, για άλλες δραστηριότητες. Στις συσκέψεις, στις συζητήσεις ήταν με εμάς και συζητούσε για εσάς. Δάκρυζε πολλές φορές αναφερόμενος στην πορεία του εδώ, στους ανθρώπους εδώ. Και πολλούς από εσάς, όσοι ήμασταν μαζί του στα media  σας έχουμε γνωρίσει νοητά γιατί συζητούσε για εσάς, έλεγε ιστορίες.  Θυμάμαι μας έλεγε «πέτυχα γιατί ξεκίνησα από τις ασφάλειες και στις ασφάλειες αυτό που λες πρέπει και να μπορείς και να το κάνεις». Πέτυχα λοιπόν έλεγε, γιατί έκανα πράξη όλα όσα υποσχόμουνα ότι μπορώ να κάνω”.
Ο Γιώργος Βελιώτης και δίπλα του η κόρη του Δ. Κοντομηνά Μαρία με τα παιδιά και το σύζυγό της. Δίπλα της ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο Διεύθ. Σύμβουλος της Interamerican Γ. Καντώρος.
Η τιμητική πλακέτα προς την Ελπίδα Σπύρου, για την εθελοντική συνεισφορά της στην ολοκλήρωση του έργου της προτομής του Δ. Κοντομηνά.
Γιάννης Καντώρος, Γιώργος Κώτσαλος, Κωστής Σπύρου, Ελπίδα Σπύρου, Γιώργος Βελιώτης
Γιάννης Καντώρος: “Έδωσε τις βάσεις και τα θεμέλια για να φτάσει η ασφαλιστική αγορά να είναι σήμερα αυτό που είναι. Είχε ένα ισχυρό όραμα εστιασμένο στον άνθρωπο, εστιασμένο στη καινοτομία, στη δημιουργικότητα, στην συνεχή ανάπτυξη και προσφορά στη κοινωνία, με τον πελάτη στο επίκεντρο. Ήταν πρωτοπόρος στην αξιοποίηση της τεχνολογίας. Πάνω απ’ όλα πίστευε ότι οι άνθρωποι είναι η καρδιά κάθε εταιρείας. Τον ακούσαμε. Την Interamerican, το ξέρουμε όλοι, την έκανε συνώνυμη με την έννοια της ασφάλισης. Ασφάλιση ίσον Interamerican. Ήταν πρωτοπόρος. Δημιούργησε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων, την Intertrust, δημιούργησε την πρώτη εταιρία βοηθείας, προσφέροντας με ιδιόκτητα μέσα οδική βοήθεια, κεντρική βοήθεια, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Την πρώτη κλινική από ασφαλιστική εταιρεία, την Ευρωκλινική. Ήταν ο πρώτος που έκανε πράξη τα οικοσυστήματα για τα οποία όλοι μιλάμε σήμερα, τριάντα χρόνια πριν. Ήταν ένας οραματιστής ηγέτης διεθνούς επιπέδου”.
Από αριστερά: Κωνσταντίνος Μπερτσιάς, Ευάγγελος Σπύρου, Μίνος Μωυσής.
Γιάννης Καντώρος, Γιώργος Κώτσαλος, Κωνσταντίνος Μπερτσιάς, Μίνος Μωυσής.

Γιώργος Κώτσαλος: “Αναδείχθηκαν πάρα πολλές προσωπικότητες με τη δική του συμβολή, μερικοί απ’ αυτούς δεν είναι κοντά μας, μαγικές προσωπικότητες στο χώρο των ασφαλειών, οι οποίοι έκαναν απίστευτα πράγματα. Στάθηκε κοντά στους ανθρώπους του και οι άνθρωποι στάθηκαν δίπλα του και σε κακές στιγμές και σε πολύ καλές στιγμές. Νομίζω ότι αυτή η ικανότητά του να μετουσιώνει τους ανθρώπους, να βγάζει χρυσάφι απ’ τον οποιονδήποτε τύχαινε στο δρόμο του είναι μοναδική. Όπως μοναδική είναι η αντίληψή του, η οξυδέρκειά του και η δυνατότητα που είχε, ο άνθρωπος ήταν marketer και πάρα πολύ καλός μάνατζερ πρώτα απ’ όλα και δεύτερον επιχειρηματίας, αυτό είναι κάτι που μας διαφεύγει. ό,τι έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος μένει στην ιστορία, η παρακαταθήκη του είστε εσείς, οφείλουμε να τον σεβόμαστε, να τον τιμούμε και να τον θυμόμαστε. Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο διότι αυτή η εταιρεία είναι και θα παραμείνει ένα νησί στην ασφαλιστική αγορά κι αυτό θα συνεχίσει είμαι βέβαιος, διότι το DNA που έχει φτιάξει σ’ αυτή η εταιρεία θα συνεχίσει μαζί σας”.
Μιχάλης Ανδρουλιδάκης: “Η Παναγία μας θα σε αγκαλιάζει γιατί κι εσύ αγκάλιασες όλους εμάς με περισσή αγάπη. Το ταξίδι σου θα συνεχίσει στο διηνεκές, στο μυαλό και τη σκέψη μας, όσο θα ζει και ο τελευταίος συνεργάτης σου. Δεν θα σε αποχωριστώ ποτέ από τη σκέψη μου και τη καρδιά μου. Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για αυτά που μας έδωσες και μας άφησες κληρονομιά, για να συνεχίζουν το έργο σου, οι παρόντες και οι μεταγενέστεροι”. 

Από το Πρώτο Θέμα, 14.03.2022

Γράφει: Δημήτρης Παγαδάκης

Δεν προσγειώθηκε ουρανοκατέβατος στην ντόπια αγορά ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Γεννημένος στις 3 Ιουνίου του 1939 στην Ακαδημία Πλάτωνος, μεγάλωσε στον ονομαστό όχι για το μεγαλείο του αρχαίου φιλοσόφου, αλλά περιβόητο για την ασημαντότητά του Μπύθουλα. Σε μια περιοχή γεμάτη λάσπες, στάσιμα νερά, ξέφραγες αλάνες και μικρούς ξεροπόταμους, πλαισιωμένη αραιά από ταπεινά μονώροφα πλινθόκτιστα σπιτάκια. 

Μια αθηναϊκή γειτονιά μόλις 2 χλμ. απόσταση από την πλατεία Ομονοίας και μισή ώρα με τα πόδια ως αυτή. Περιχαρακωμένη όμως στην καταφρονεμένη μεροκαματιάρικη και μικρο-αυτοαπασχολούμενη καθημερινότητα των απλών κατοίκων της. 

Δεν ήταν εύκολα τα πρώτα νηπιακά του χρόνια. Με το που κηρύχτηκε το 1940 ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ο πατέρας του Παναγιώτης έφυγε για το μέτωπο αφήνοντας πίσω του τη σύζυγό του Μαρία με το μωρό ενάμισι έτους στην αγκαλιά της. 

Στα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ο μονάκριβος γιος τους ανατράφηκε με τις στερήσεις του δελτίου τροφίμων, με τη μάνα και τη γιαγιά του να εξοικονομούν από τις δικές τους πενιχρές μερίδες για να του δώσουν κάτι παραπανίσιο να φάει. Παιδί της πείνας, της μπομπότας και της νερόβραστης κρεμμυδόφλουδας, πρωτοδοκίμασε σοκολάτα όταν έφτασε 8 χρόνων, μαθητής στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς, και η ανάμνηση της έλλειψής της τον ώθησε πολύ αργότερα να την καταναλώνει σχεδόν βουλιμικά. Ο πατέρας του με καταγωγή από την Αρκαδία διατηρούσε ένα μικρό γωνιακό οινοπαντοπωλείο στην περιοχή. Για να τσοντάρει στο μικρό του εισόδημα, έκανε και τον ρητινοσυλλέκτη. 


Κουβαλούσε το μαζεμένο ρετσίνι πεύκων με μια παλιά μοτοσικλέτα με κάνιστρο στα προβιομηχανικά βυρσοδεψία του Κηφισού και του Ταύρου. Τον συνόδευε ο μικρός γιος του, που το μυαλό του έκοβε καθώς μάθαινε να λογαριάζει τιμές και προϊόντα στο μπακάλικό τους. Έξυπνο και προκομμένο παιδί, πήγε Γυμνάσιο στη Μέση Εμπορική Σχολή στην οδό Ασκληπιού για επαγγελματοτεχνική εκπαίδευση. Ονειρευόταν να πάει αργότερα, όταν αποφοιτήσει, για σπουδές στην Αμερική. 

Ο πατέρας του, που είχε ήδη συνδεθεί με μια μικρή βιοτεχνία χρωμάτων, ήταν πρόθυμος να τον βοηθήσει, αλλά τα λεφτά δεν έφταναν, ποτέ δεν αρκούσαν για να υλοποιήσουν μεγαλεία. Σαν από θαύμα, αντί να πάει εκείνος στην Αμερική, ήρθε απρόσμενα αυτή να τον συναντήσει! Μαζί με άλλους 160 συνομήλικους συμπατριώτες του πήρε αμερικανική υποτροφία να σπουδάσει δάσκαλος στον Λίβανο. Μονόδρομος.

Ξεκίνησε με καράβι για το αμερικανικό πανεπιστήμιο της κοσμοπολίτικης εκείνα τα χρόνια Βηρυτού, που αποκαλούνταν το «Παρίσι της Ανατολής», καθώς δεν είχε τότε τίποτε να ζηλέψει από την Πόλη του Φωτός. Ηταν μια ολοζώντανη, μέρα νύχτα, ατμοσφαιρική πόλη όπου συναντιόνταν μοναδικά τόσο η αραβική, η μεσογειακή και η ευρωπαϊκή φύση όσο και η ξεφαντωτή διασκέδαση όλων των φυλών της. 

Λίγο προτού γραφτεί στη σχολή με την καπατσοσύνη της φτωχογειτονιάς του έσβησε με γόμα το Τμήμα Εκπαίδευσης για το οποίο προοριζόταν και έγραψε μόνος του Διοίκηση Επιχειρήσεων. Τα κατάφερε. Μόνο που η υποτροφία των 100 δολαρίων τον μήνα για νοίκι, φαγητό, ντύσιμο, μετακινήσεις δεν αρκούσε. Πόσο μάλλον περίσσευε σε ένα νεαρό παλικάρι που το αίμα του έβραζε να επισκεφτεί μόνο για ένα φτηνό ποτό σε μια στριμωγμένη άκρη σε κάποιο από τα διάσημα καμπαρέ της πόλης. Για ένα επιπρόσθετο χαρτζιλίκι έκανε διάφορες δουλειές παράλληλα με τις σπουδές του. Ανάγκα και οι θεοί πείθονται. Σε κάποια φάση έκανε μεταφράσεις σε ασφαλιστήρια συμβόλαια στα γραφεία της Μέσης Ανατολής της ασφαλιστικής American Life (ALICO). 

Γρήγορα κατάλαβε ότι τα λεφτά προέρχονταν από τις πωλήσεις ασφαλειών ζωής. Αρπαξε την τσάντα και βγήκε στον δρόμο προς άγραν πελατών. Ξεχώρισε αμέσως ανάμεσα στους ασφαλιστικούς πωλητές. Ηταν από τους ελάχιστους που υπέγραφε συμβόλαια με τους επιφυλακτικούς Αραβες μουσουλμάνους. Στην πεποίθησή τους ότι το κισμέτ και μόνο ο Αλλάχ ορίζουν τη διάρκεια του βίου τους ανταμείβοντας με προνόμια τους ενάρετους, ο νεαρός Κοντομηνάς τούς ρωτούσε αθώα: «Πού ξέρετε αν με έχει στείλει σε εσάς ο Αλλάχ;».

Τίποτε το βλάσφημο, απλώς ικανό να διεγείρει την περιέργειά τους. Το τρικ απέδωσε τόσο εντυπωσιακά ώστε παράλληλα με το μεταπτυχιακό του στο Marketing ανέλαβε εκπαιδευόμενος διευθυντής ασφαλειών του υποκαταστήματος. Με τις προφανείς δεξιότητες, την ευστροφία και την προσωπική του γοητεία είχε ανοίξει το επαγγελματικό μονοπάτι που θα διάβαινε θριαμβευτικά. Το 1963 θα ίδρυε και θα αναλάμβανε τη διεύθυνση American Life στην Ελλάδα. Τριγυρνούσε τότε να στρατολογήσει ασφαλιστικούς πράκτορες και να κλείσει συμβόλαια με ένα Triumph Herald, το πρώτο αυτοκίνητο που αγόρασε στη ζωή του.

Ασφάλισε τους αστροναύτες


Τον Ιανουάριο του 1969, μόλις 30 ετών, συνίδρυσε με τον φίλο και δάσκαλό του Αλέξανδρο Ταμπουρά την ασφαλιστική εταιρεία Interamerican, την πρώτη αμιγώς ασφαλιστική εταιρεία ζωής στην Ελλάδα. Εμελλε να τη συνδέσει τολμηρά με ένα θρυλικό κοσμοϊστορικό γεγονός. Πήρε το αδιανόητο ρίσκο να κάνει ασφάλεια ζωής στους αστροναύτες Νιλ Αρμστρονγκ, Εντουιν «Μπαζ» Ολντριν και Μάικλ Κόλινς. Τους άνδρες που αποτελούσαν το πλήρωμα του «Απόλλων 11», που είχε ως αποστολή την για πρώτη φορά προσεδάφιση στη Σελήνη  στις 20 Ιουλίου του 1969. 
Η επιχείρηση πέτυχε θεαματικά με εκείνο «το μικρό βήμα για τον άνθρωπο, αλλά τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα», η επιστροφή ολοκληρώθηκε με ασφαλή προσθαλάσσωση στον Ειρηνικό Ωκεανό, ο Κοντομηνάς, που την παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα, πήρε βαθιά ανακουφιστική αναπνοή και η εταιρεία του έγινε παγκοσμίως γνωστή. Αλλά πιο πολύ έπιασε τον σφυγμό της ανάγκης για ασφάλεια και προστασία του ανυπεράσπιστου στις κακοτοπιές μέσου Ελληνα. 

Τα υπόλοιπα είναι το ιστορικό υπόδειγμα μιας επιχειρηματικής εποποιίας. 

Υπήρξε πασίγνωστος ως ο Mr Interamerican στις ασφάλειες, ο Mr Interbank και κατόπιν ο Mr Nova στον τραπεζικό τομέα, ο Mr Ευρωκλινική στον τομέα της Υγείας και ο Mr Green Farm στα βιολογικά προϊόντα. Διατέλεσε ο Mr Αρης Θεσσαλονίκης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ο Mr Village Roadshow στις κινηματογραφικές αίθουσες, ο Mr InterJet στον στόλο αεροσκαφών και ελικοπτέρων, ο Mr Intertech στο εμπόριο ηλεκτρικών προϊόντων. Και ακόμη, ο Mr των online ασφαλιστικών Prime και MyDirect, της τηλεφωνικής Cosmoline, του πολυχώρου της «Αίγλης» Ζαππείου.  Και βέβαια, ήταν εμβληματικός ως ο Mr ALPHA στον τομέα των ΜΜΕ από τότε που εξαγόρασε από την οικογένεια Αλαφούζου και τον Στάθη Τσοτσορό το κανάλι του ALPHA. 

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *