H ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά που είχε ως βασικό θέμα τις ψηφιακές εξελίξεις και την ασφαλιστική απάτη (κυρίως στους κλάδους υγείας και αυτοκινήτου) έφερε στο προσκήνιο όλες τις ψηφιακές εφαρμογές που απασχολούν ή θα απασχολήσουν στο μέλλον τις ασφαλιστικές εταιρείες προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις κινήσεις κάποιων (φυσικών προσώπων ή επιχειρήσεων) που θέλουν να επωφεληθούν από τις ασφαλιστικές.
Του Νίκου Σακελλαρίου
Όπως μας ανάφεραν και ο καθηγητής Μιλτιάδης Νεκτάριος και ο κ. Σφακιανάκης, οι ελληνικές επιχειρήσεις και δη οι ασφαλιστικές δεν έχουν επενδύσει επαρκώς για να προφυλαχθούν από ενεργητικές ή παθητικές διαδικασίες εξαπάτησης. Γιατί εξαπάτηση δεν είναι μόνο να γίνει ένας εμπρησμός σε εργοστάσιο ή ένα σκηνοθετημένο ατύχημα, αλλά και η κλοπή προσωπικών δεδομένων.
Γιατί έχουν καθυστερήσει οι ασφαλιστικές στις τεχνολογίες πρόβλεψης της ασφαλιστικής απάτης
Οι ασφαλιστικές στην Ελλάδα, έχουν καθυστερήσει τις επενδύσεις για την ασφάλεια της τεχνολογίας μερικά χρόνια σε σχέση με τις αντίστοιχες εταιρείες στο εξωτερικό. Η αιτία ήταν κυρίως η έλλειψη κονδυλίων για R&D (έρευνα και ανάπτυξη), η καθυστέρηση μεταφοράς και υιοθέτησης της τεχνολογίας από το εξωτερικό στην Ελλάδα.
Η έλλειψη μεγάλων κονδυλίων για θέματα τεχνολογίας οφείλεται κυρίως στον προσανατολισμό προς την κάλυψη κεφαλαιακών αναγκών μέσα στη οικονομική κρίση της περιόδου 2010-2018. Οι ασφαλιστικές (ελληνικές και ξένες) κατάφεραν να καλύψουν και την επάρκεια των κεφαλαίων τους (διάμεσος SCR της τάξης του 160% για το 2019), αλλά και να διατηρηθούν σε ικανοποιητικά επίπεδα παρά το γεγονός ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον δεν ήταν θετικό τα προηγούμενα χρόνια.
Η εκτίμηση στελεχών επιχειρήσεων τεχνολογίας, είναι ότι εάν και όταν επιστρέψουμε (συν θεώ) σε “ενάρετους κύκλους” από το 2021 και μετά, τότε θα υπάρξει σημαντικός προσανατολισμός και προς την τεχνολογία ανίχνευσης, πρόληψης και καταπολέμησης της ασφαλιστικής απάτης και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα θα εναρμονιστούν στα ίδια επίπεδα με αυτές του εξωτερικού.
Βεβαίως, θα απαιτηθούν αρκετά κεφάλαια για την αγορά λογισμικού, το οποίο θα απομακρύνει τους “δολιοφθορείς και απατεώνες του συστήματος”. Το κόστος για τις ασφαλιστικές δεν είναι η αγορά των λογισμικών, αλλά η ενσωμάτωσή τους μέσα στην καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεων.
Σε δεύτερη φάση, θα πρέπει να εφοδιαστούν και οι διαμεσολαβητές με αντίστοιχο λογισμικό που θα είναι απολύτως συμβατό με το λογισμικό των επιχειρήσεων.
Πάνω απ’ όλα θα πρέπει και οι ασφαλιστικές και οι διαμεσολαβητές να έχουν λογισμικό που θα είναι “ανοικτό” με την αστυνομία, την εποπτική αρχή (ΤτΕ) και τα νοσοκομεία.
Αυτό μπορούν να το πετύχουν με λογισμικά “ανοικτής αρχιτεκτονικής”. Αυτό θα είναι το στοίχημα ύψους 1 δις. Ευρώ τουλάχιστον μέσα στην επόμενη 5ετία. Ένα στοίχημα που θα πρέπει να “τρέξει” ταυτόχρονα με τους υπόλοιπους στόχους των επιχειρήσεων, αλλά και των διαμεσολαβητών.
No comment yet, add your voice below!