Ασφαλιστικές: Αισθητά χαμηλότερες οι αποδόσεις επενδύσεων το 2018

Το άσχημο επενδυτικό κλίμα διεθνώς φαίνεται ότι θα επηρεάσει τους ισολογισμούς των ασφαλιστικών για το 2018

του Νίκου Σακελλαρίου

Οι αρνητικές (σε σχέση με την περυσινή χρονιά) αποδόσεις των επενδύσεων απασχολούν τις ασφαλιστικές διεθνώς και βεβαίως και αυτές που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Μπαίνοντας στο τελευταίο τετράμηνο του έτους (από πολλούς το πλέον καθοριστικό αφού οι προσπάθειες για καλύτερες αποδόσεις και παραγωγή εντείνονται και τα περιθώρια διόρθωσης λαθών μειώνονται) τα αποτελέσματα από τις επενδύσεις σε ομόλογα, μετοχές και προϊόντα διαχείρισης κεφαλαίων είναι ιδιαίτερα μειωμένα σε σχέση με το εννεάμηνο 2017. Τα ευρωπαϊκά ομόλογα, στα οποία έχουν επενδυθεί πάνω από 1 τρισ. ευρώ, βάλλονται από τη μείωση του επενδυτικού ενδιαφέροντος λόγω των κρίσεων σε Ιταλία και Τουρκία, από τον επενδυτικό κορεσμό λόγω περιορισμού του QE από την ΕΚΤ αλλά και από την σταδιακή πώληση από μεγάλα χαρτοφυλάκια και επενδυτικές τράπεζες.

Τις τάσεις αυτές έχουν επισημάνει αναλυτές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες στην Ευρώπη (Allianz, AXA , Ergo, NN, Generali). Το θέμα έχει απασχολήσει και την ΕΚΤ, αναλυτές της οποίας επισημαίνουν ότι το 2018 οι αποδόσεις των χαρτοφυλακίων μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών ζωής κινούνται αισθητά χαμηλότερα των αποδόσεων του 2017 και γι’ αυτό κτυπούν ‘καμπανάκι’. Το ενδεχόμενο να κλείσει η χρονιά με μεσοσταθμικές αρνητικές αποδόσεις χαρτοφυλακίων της τάξης του (έως -2%) έχει θορυβήσει τους μεγάλους ομίλους που ταυτόχρονα ωστόσο, βλέπουν τις παραγωγές τους να κινούνται ανοδικά και να αντισταθμίζουν τις όποιες απώλειες στις επενδύσεις τους.

Πάντως οι αναλυτές της αγοράς εκτιμούν ότι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα με τα περιθώρια φερεγγυότητας ούτε με τα τεχνικά αποθέματα των ομίλων αφού οι επενδύσεις βάσει IFRS αξιολογούνται μέσα σε ένα ευρύτερο χρονικό διάστημα.  Αξιοσημείωτο της επενδυτικής καχεξίας είναι το γεγονός ότι ακόμη και οι εναλλακτικές επενδύσεις (ακίνητα, συνάλλαγμα, κλάδοι ενέργειας, υποδομές κά) κινούνται με χαμηλές αποδόσεις και δε φέρνουν τις υπεραξίες που οι ευρωπαϊκοί ασφαλιστικοί όμιλοι επιθυμούσαν.

Aνησυχία για Ιταλία και Τουρκία

Τα Ιταλικά κρατικά ομόλογα με τις υψηλές αποδόσεις προσέλκυαν κατά κανόνα το ενδιαφέρον των ασφαλιστικών. Το γεγονός ότι η ιταλική οικονομία περνά κατά καιρούς τις δικές της μικρές κρίσεις, έχει κουράσει τους μεγάλους ασφαλιστικούς ομίλους οι οποίοι κατά την τελευταία κρίση (η οποία φαίνεται ότι θα ξεπεραστεί και πάλι) προχώρησαν σε μειώσεις θέσεων επιλέγοντας άλλες ασφαλέστερες επιλογές.

Η Τουρκία από την άλλη είναι μία διαφορετική περίπτωση που όμως απασχολεί ιδιαίτερα τους ασφαλιστικούς ομίλους που έχουν έκθεση σε τουρκικά assets. Η τουρκική ασφαλιστική αγορά αποτελεί μία αναδυόμενη αγορά που έχει και ξένους ‘παίκτες’  και μεγάλους εγχώριους ασφαλιστικούς ομίλους. Η επιδείνωση της οικονομίας της γειτονικής χώρας εκτιμάται ότι θα έχει μεγάλες επιπτώσεις σε όλες τις ασφαλιστικές που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία αλλά και στους μητρικούς τους ομίλους (διαβάστε: Allianz Sigorta).

Μικρότερες μεν αλλά θετικές αποδόσεις στις ελληνικές ασφαλιστικές

Oι ελληνικές ασφαλιστικές που διαχειρίζονται αυτόνομα δικά τους χαρτοφυλάκια  περιέχουν πάνω από 3 δισ. ευρώ ελληνικά ομόλογα (σε σύνολο περίπου 7 δισ. ευρώ), αλλά και εναλλακτικές τοποθετήσεις σε αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων. Τα ελληνικά ομόλογα μετά το ράλι (περίπου 30% σε τιμές bid) που πραγματοποίησαν κατά το πρώτο τρίμηνο, κατέγραψαν απώλειες στο δεύτερο τρίμηνο και δείχνουν σημάδια σταθεροποίησης αυτή την περίοδο.  Η εικόνα σαφώς δεν είναι ανησυχητική αλλά  απέχει παρασάγγας από την εικόνα των διψήφιων αποδόσεων που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους οι ελληνικές εταιρείες τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά την περίοδο 2016-2017. Αρνητικές αποδόσεις καταγράφουν και τα χαρτοφυλάκια που περιείχαν μετοχές τραπεζών ή μερίδια σε μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια. Οι κεφαλαιακές επάρκειες δε θα επηρεαστούν για το 2018 αλλά βάσει IFRS, οι εταιρείες και οι ελεγκτές είναι υποχρεωμένοι να επισημάνουν το γεγονός των μειωμένων αποδόσεων χαρτοφυλακίων, ώστε εάν η κρίση στις επενδύσεις συνεχιστεί να προχωρήσουν σε διαφορετικές κινήσεις ή αναδιαρθρώσεις χαρτοφυλακίων.