Το κόστος των θαλάσσιων μεταφορών είναι πιθανό να παραμείνει υψηλό το 2022, καθώς τόσο οι επενδυτές και οι ρυθμιστικές αρχές προσπαθούν να επιταχύνουν την διαδικασία απαλλαγής από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στη ναυτιλία και οι εταιρείες παλεύουν να ευθυγραμμιστούν με τις απαιτήσεις για πράσινη χρηματοδότηση.
Του Χρήστου Γαβαλά
Αυτό αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές σε σχετικό ρεπορτάζ του πρακτορείου ειδήσεων Reuters.
Η ναυτιλία μέσω της οποίας μεταφέρεται περίπου το 90% του παγκόσμιου εμπορίου και αντιπροσωπεύει σχεδόν το 3% των παγκόσμιων εκπομπών CO2, είναι από τις βιομηχανίες που δέχονται αυξανόμενη πίεση από τους περιβαλλοντολόγους για ανάληψη πιο συγκεκριμένης δράση, συμπεριλαμβανομένης της εισφοράς για τις εκπομπές άνθρακα.
Ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO), ο ειδικός ναυτιλιακός οργανισμός του ΟΗΕ, δήλωσε ότι έχει σημειώσει πρόοδο στα βραχυπρόθεσμα μέτρα μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, ωστόσο αυτό το χρονοδιάγραμμα δεν θεωρείται αρκετά γρήγορο από τους περιβαλλοντολόγους και από ορισμένες από τις 175 χώρες – μέλη του ΙΜΟ.
«Στη συνεδρίαση της επιτροπής του IMO τον Ιούνιο του επόμενου έτους θα τεθεί με έμφαση το θέμα αυτό και θα υπάρξει πίεση στις ρυθμιστικές αρχές για να διασφαλίσουν ότι θα είναι προετοιμασμένες να διαπραγματευτούν μια λύση αντί να… χύσουν την καρδάρα με το γάλα λόγω κακής ευθυγράμμισης ή διαπραγματευτικών τακτικών. Είναι πραγματικά απαράδεκτο», δήλωσε ο Κρίστιαν Μάικλ Ίνγκερσλεβ, διευθύνων σύμβουλος της Maersk Tankers.
Να θυμηθούμε ότι το Νοέμβριο χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών στη σύνοδο κορυφής για το κλίμα (COP26), πίεσαν τον ΙΜΟ να υιοθετήσει έναν στόχο μηδενικών εκπομπών έως το 2050.
Μέχρι στιγμής, ωστόσο, στόχος του οργανισμού είναι επισήμως να μειώσει τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία κατά 50% από τα επίπεδα του 2008 έως το 2050.
Ο οργανισμός ανέφερε ότι σημειώθηκε συγκεκριμένη πρόοδος το 2021 για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων νέων κανονισμών για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του παγκόσμιου στόλου της ναυτιλίας, προσθέτοντας ότι θα «εργαστεί πολύ σκληρά» το επόμενο έτος για την ανάπτυξη μιας αναθεωρημένης στρατηγικής μείωσης αερίων του άνθρακα ανά μεταφορά, η οποία θα οριστικοποιηθεί το 2023.
«Όπου υπάρχει προθυμία για δράση, οι διαδικασίες μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα», δήλωσε ο Ρόελ Χόντερς, επικεφαλής του τμήματος Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Ενεργειακής Απόδοσης στον ΙΜΟ.
Υπό συζήτηση για το επόμενο έτος είναι και η υιοθέτηση ή μη πρότασης που υποβλήθηκε στον ΙΜΟ για τη δημιουργία ενός Ταμείου Έρευνας και Ανάπτυξης 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την εύρεση της κατάλληλης τεχνολογίας για την επίτευξη των στόχων.
Ενώ αναφορικά με τις προκλήσεις του μέλλοντος, αυτές θα αφορούν στον αντίκτυπο που θα έχει η κλιματική αλλαγή και οι εκπομπές αερίων σε φτωχότερες χώρες όπως το Πακιστάν.
Ενώ η χώρα συνέβαλε ελάχιστα στις εκπομπές άνθρακα, η κλιματική αλλαγή «μας έχει επηρεάσει άμεσα σκληρά», δήλωσε ο ομοσπονδιακός υπουργός Ναυτιλιακών Υποθέσεων του Πακιστάν, Αλί Χάιντερ Ζαϊντί.
«Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν την πολυτέλεια να δαπανήσουν χρήματα για τον τύπο της υποδομής που απαιτείται και ως εκ τούτου, οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να υποστηρίξουν τη διαδικασία στον ΙΜΟ», είπε στο Reuters αναφερόμενος ακριβώς στο Ταμείο Ε&Α.
Η χρηματοδότηση της πορείας προς τη μείωση των εκπομπών είναι άλλο ένα, πολύ σοβαρό, εμπόδιο. Η ναυτιλία υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050, με περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια να απαιτούνται έως το 2030, σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών.
«Σίγουρα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες τουλάχιστον και όχι πολύ πίσω οι αμερικανικές τράπεζες θα πρέπει να πληρούν κριτήρια που ικανοποιούν τη βιώσιμη χρηματοδότηση», δήλωσε ο Τόνι Φόστερ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ειδικής διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων Marine Capital.
«Όταν πρόκειται για νέα περιουσιακά στοιχεία, θα είναι όλο και πιο δύσκολο να χρηματοδοτηθεί οτιδήποτε δεν πληροί τις προϋποθέσεις και το ίδιο θα ισχύει, ίσως ακόμη περισσότερο, με τα υπάρχοντα περιουσιακά στοιχεία».
Ο Ντάρεν Μόπιν, ιδρυτής του κορυφαίας εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων Pilgrim Global, ανέφερε από τη μεριά του ότι οι εταιρείες στον ναυτιλιακό τομέα αγωνίζονται για το πώς θα εξασφαλίσουν χρηματοδότηση, με μεγαλύτερη έμφαση πλέον να δίνεται σε επενδύσεις που θα πιάνουν στόχους βιωσιμότητας.
«Το κεφάλαιο φοβάται. Το ερώτημα είναι πώς επενδύεις σε ένα περιουσιακό στοιχείο 25 ετών όταν δεν έχεις ιδέα τι πρόκειται να κάνει ο ΙΜΟ σε πέντε χρόνια», αναρωτήθηκε ο Μόπιν.
«Η βιομηχανία έχει πολύ μειωμένη ικανότητα ναυπήγησης πλοίων και περιορισμένο διαθέσιμο κεφάλαιο για να το κάνει. Ο απλός κανόνας της προσφοράς και της ζήτησης υποδηλώνει ότι τα επιτόκια θα είναι υψηλότερα και ο κλάδος θα πρέπει να δημιουργήσει περισσότερα κεφάλαια για να χρηματοδοτηθεί ο ίδιος».
No comment yet, add your voice below!